Tikun 21 – 198

Kurbanlar ve dualar konusu önceki Günlük Zoar yorumundan devam ediyor. Kutsal Tapınak’ta yapılan korbanların yerini şimdi dualarımız alıyor,

bu yüzden korbanları tartıştığımızda konu doğrudan dualarımızla ilgilidir.

Yirmeyau 1:14
וַיֹּאמֶר יְהוָה, אֵלָי: מִצָּפוֹן תִּפָּתַח הָרָעָה, עַל כָּל-יֹשְׁבֵי הָאָרֶץ
“O zaman Y-Ke-V-Ke bana dedi ki: ‘Kuzeyden, ülkenin tüm sakinlerinin üzerine kötülük patlak verecek. ”

Kutsal Tapınak’ta gerçekleştirilen, kurbanlarının kesilmesi işlemi her zaman sol sütunun yönü olan kuzey cephede ve kabın arzusunu temsil eden Gevura’da yapılırdı.

Mişle 25:21
אִם-רָעֵב שֹׂנַאֲךָ, הַאֲכִלֵהוּ לָחֶם; וְאִם-צָמֵא, הַשְׁקֵהוּ מָיִם
“Düşmanınız acıkırsa, yemesi için ekmek verin, susadıysa, içmesi için su verin”

Karşı taraf bizim düşmanımız. Bizden ışığı almak için her zaman oradalar. Tora, etrafımızdaki olumsuzlukları nasıl azaltacağımız konusunda bize bize rehberlik eder: Negatif tarafa, Işığımızdan bir şeyler vermenin onların bizi terk etmelerini ve yukarıda kurbanlarımızın/dualarımızın kabul edilmesini sağlayacağını söyler.

“Köpeğe bir kemik atın ki eti size versin” sözünü hatırlayın.

Diğer tarafın bizim bir parçamız olduğunu hatırlamak önemlidir. Negatif taraf, benlik arzusuyla bedenin bilincidir. Fiziksel beden her zaman daha fazla fiziksel zevk almak ve maddi düzeyde büyümek ister.

Ruhsal olarak istikrarlı olmak için, benlik arzusunu, saf eylemlerle ışığa bağlanma arzusuyla dengelemeyi öğrenmeliyiz. ‘Köpek’in bacağımızı ısırdığını hissettiğimizde, ruhumuzu özgür bırakması için ona bir parça kemik vermeliyiz.

Bu dünyanın maddi işleriyle meşgul olmak, ruhumuzu diğer tarafın hapishanesine ‘kilitler’.

Bu dünyanın zevklerini tatmadan önce, ruhumuzun manevi kaynağıyla olan bağlantısını sürdürmeliyiz. Özgür bir ruha sahip olmak için Zoar’ı ve kutsal metni düzenli olarak kullanın.