İbranice çeviri:
2. מִשּׁוּם שֶׁכָּל אוֹת וְאוֹת שֶׁנִּמְסְרָה לְמֹשֶׁה, הָיוּ מִתְעַטְּרוֹת וְעוֹלוֹת עַל רָאשֵׁי הַחַיּוֹת הַקְּדוֹשׁוֹת הָעֶלְיוֹנוֹת, וְכָל הַחַיּוֹת הָיוּ מִתְעַטְּרוֹת בָּהֶן, וּפוֹרְחוֹת לְתוֹךְ הָאֲוִיר שֶׁיּוֹרֵד מִתּוֹךְ הָאֲוִיר הָעֶלְיוֹן, דַּקִּיק וְלֹא יָדוּעַ.
3. וְעוֹלוֹת וְיוֹרְדוֹת אוֹתִיּוֹת גְּדוֹלוֹת וְאוֹתִיּוֹת דַּקּוֹת. הָאוֹתִיּוֹת הַגְּדוֹלוֹת יוֹרְדוֹת מִתּוֹךְ הַהֵיכָל הָעֶלְיוֹן הַטָּמִיר שֶׁל הַכֹּל, וְהָאוֹתִיּוֹת הַדַּקּוֹת הָיוּ יוֹרְדוֹת מִתּוֹךְ הֵיכָל אַחֵר תַּחְתּוֹן, וְאֵלֶּה וְאֵלֶּה נִמְסְרוּ לְמֹשֶׁה בְּסִינַי.
4. וְחִבּוּר הָאוֹתִיּוֹת שֶׁמִּתְחַבְּרוֹת בַּסֵּתֶר בְּכָל אוֹת וָאוֹת, כְּמוֹ א’, אוֹת יְחִידָה, מִתְחַבְּרוֹת עִמָּהּ בַּסֵּתֶר שְׁתֵּי אֲחֵרוֹת לף. וְכֵן כֻּלָּן נִמְסְרוּ לְמֹשֶׁה בְּסִינַי, וְכֻלָּן נִסְתָּרוֹת בְּתוֹךְ הַחֲבֵרִים. אַשְׁרֵיהֶם.
Vayikra 1:1
“וַיִּקְרָא, אֶל-מֹשֶׁה; וַיְדַבֵּר יְהוָה אֵלָיו, מֵאֹהֶל מוֹעֵד לֵאמֹר”
“T-anrı Moşe’ye Buluşma Çadırı’ndan seslendi ve ona hitaben [şöyle] dedi:”
Tora’yı oluşturan 5 kitabımız vardır. Kabala’da 5 sayısı, 10 Sefirot’un, Keter, Hohma, Bina, Zeir Anpin (altı Sefirot) ve Malhut’u temsil eder. İlk kitap Bereşit, Keter’dir; Şemot, Hohma’dır; Vayikra, Bina’dır; Bamidbar, Zeir Anpin’dir ve Devarim, Malhut’tur.
Maneviyattan, fizikselliğe olan dönüşüme “השתלשלות”, gelişim denir. Keter, Sonsuz Olan’a bağlanma noktası ve Işık’ın kaynağıdır. Hohma, Işık’a kanal olur ve Bina, tezahür etme sürecine ya da kabın oluşturulmasına başlar.
Basit bir dille, kap, bu dünyada bir eylemi yaratacak ya da ona neden olacak, Işık’ı tutacak olan araçtır
Bereşit kitabı, bu dünyadaki her şeyin kaynağıdır. Şemot, süreç boyunca Işığın açığa çıkmasını, Mısır esaretinin zincirlerinin koparılması mucizelerini, Sinay Dağı’ndaki A-şem’in açığa çıkmasını ve On Emrin Alınışını ve Mişkan’ın inşa edilmesinin tamamlanmasını sağlar.
Vayikra’da Işığı aktive etmek ve kullanmak için araçlarımız vardır. İlk pasuk, “ויקרא־אל־משה” küçük א Alef ile başlar, Işığın, Mişkan ve Tora ile bağlantısını başlatır “לוחות־העדות”, On Emir Tabletleri Aron Akodeş’e yerleştirilir.
Rabi Yosef Gikatilla, “Işığın Kapıları” “שערי אורה” isimli eserinde, Alef’in “Oel Moed”, Buluşma Çadırı için olduğunu açıklar. Oel Moed’den, Moşe’ye yapılan çağrı, Malhut seviyesinden Işık’a yapılan bağlantıdır ve Alef harfi ile temsil edilir.
Zoar, açıklamasına Rabi Elazar ile başlar ve Yeşayau Peygamber’in Kral Ahaz’a seslenmesinden alıntı yapar:
Yeşayau 7:11
“שְׁאַל-לְךָ אוֹת, מֵעִם יְהוָה אֱלֹהֶיךָ; הַעְמֵק שְׁאָלָה, אוֹ הַגְבֵּהַּ לְמָעְלָה”
“T-anrın, A-şem’den bir işaret (harf) iste: Derinliklerden ya da yukarda yükseklerden iste.”
Zoar, daha sonra “İlk ve son nesiller arasındaki fark nedir?” sorusunu sorar ve ilk kuşakların harflerin olağanüstü bilgeliğini ve bu dünyadaki eylemleri kontrol etmek için bunları güçlü araçlarla nasıl birleştireceklerini bildiklerinin yanıtını verir. İsrail’deki Kral Ahaz gibi kötü olanlar bile, Bina’nın harflerini ve Malhut’un harflerini biliyorlardı.
İbranice harfleri Işık için kaptırlar. Bu dünyaya Bina’dan geliyorlar, Zeir Anpin ile işleniyorlar ve Malhut’ta tezahür ediyorlar. İbranice Harfler, Tora’da gizlenen tüm olası Işıklarıyla birlikte, onları bizlere indiren Moşe’ye Sinay Dağı’nda verildi.
Daha yüksek manevi seviyelere bağlanmanın tek yolu, İbranice harflerin incelenmesi ve kullanılmasıdır. Zoar Vayikra birçok melek adını içerir. Bu isimler manevi güçleri temsil ederler. Adlarındaki harfleri kaldırır, ekler veya değiştirirsek, artık oldukları kişi olmayacaklardır. Adlarındaki her harf, karmaşık bir kimyasal formüldeki bir bileşen gibidir. Tüm meleklerin adları, alt ve üst dünyadan geçmelerine imkân veren “אל” harfleriyle biterler.
Tora’da farklı boylarda olan 16 harf vardır. On büyük harf, bizleri Bina seviyesine bağlarlar ve altı küçük harf bizleri Zeir Anpin’in Malhut’una bağlarlar.
Tora’nın, ilk harfi Bereşit’in “ב” harfidir. Bu, Tora’nın tohumunun Bina olduğunu işaret eder. Bu, Zeir Anpin yani Tora’ya enerjinin geldiği yerdir. Tora’nın ilk pasuğu şunu söyler: ”בְּרֵאשִׁית, בָּרָא אֱלֹהִים אֵת” , “Başlangıçta A-şem את’‘ yarattı” את’‘ İbranice harflerin ilk ve son harflerini temsil eder. Yani, ilk pasuktaki bu kelimeler bizlere, A-şem’in ilk yaptığı şeyin İbranice Harfler olduğunu söylüyorlar.