İbranice çeviri:
4. כְּמוֹ כֵן אֲשֶׁר קָרְךָ בַּדֶּרֶךְ וְגוֹ’, הִזְמִין לְךָ אוֹתוֹ הַנָּחָשׁ הָרָע לְמַעְלָה לְטַמֵּא אוֹתְךָ בְּכָל הַצְּדָדִים. וְאִלְמָלֵא שֶׁהִתְחַזֵּק מֹשֶׁה לְמַעְלָה וִיהוֹשֻׁעַ לְמַטָּה, לֹא יָכְלוּ לוֹ יִשְׂרָאֵל. וּמִשּׁוּם כָּךְ שָׁמַר הַקָּדוֹשׁ בָּרוּךְ הוּא אוֹתָהּ שִׂנְאָה לְדוֹרֵי דוֹרוֹת. מָה הַטַּעַם? מִשּׁוּם שֶׁחָשַׁב לַעֲקֹר אוֹת הַבְּרִית מִמְּקוֹמָהּ, וּמִשּׁוּם כָּךְ פָּקַדְתִּי, בִּפְקִידָה, שֶׁהֲרֵי שָׁם נִרְמָז סוֹד הָאוֹת הַבְּרִית הַקְּדוֹשָׁה.
5. בֹּא וּרְאֵה מַה כָּתוּב, וַיֹּאמֶר שָׁאוּל אֶל הַקֵּינִי. מִי זֶה הַקֵּינִי? זֶה יִתְרוֹ. וְכִי מִי נָתַן כָּאן אֶת בְּנֵי יִתְרוֹ לִהְיוֹת דִּיּוּרָם בַּעֲמָלֵק, וַהֲרֵי הָיוּ שְׁרוּיִים בִּירִיחוֹ? אֶלָּא הֲרֵי כָּתוּב (שופטים א) וּבְנֵי קֵינִי חֹתֵן מֹשֶׁה עָלוּ מֵעִיר הַתְּמָרִים אֶת בְּנֵי יְהוּדָה מִדְבַּר יְהוּדָה וְגוֹ’. וּכְשֶׁעָלוּ מִשָּׁם, שְׁרוּיִים הָיוּ בִּתְחוּמוֹ שֶׁל עֲמָלֵק עַד לְאוֹתוֹ זְמַן שֶׁבָּא שָׁאוּל הַמֶּלֶךְ, שֶׁכָּתוּב וַיָּסַר קֵינִי מִתּוֹךְ עֲמָלֵק.
Ve bu nedenle Bilam hakkında yazılmıştır: “ve E-lo-im Bilaam’a rast geldi”. (İbr. Vayikar) (Bamidbar 23:4). ‘Vayikar’ sözcüğü, manevi kirliliği belirtir yani daha evvelki pasukta belirtilen kirlilik gibi. E-lo-im’in Kutsallık’ı kastettiğini söyleyebilirsiniz; yine de, Kutsal Olan, Mübarektir O, ona o kirletme yerini içinde kirlenmesi için sağladı, böylece (Bilam) onunla ayrıldığı yerden aynı şekilde kirletilecekti. Bilam ne yaptı? Kutsallığa yükselmeyi kurban ettiği sunularını planladı. Derhal Kutsal Olan Mübarektir O, oan manevi kirlenme yerini verdi. Ona, ‘İşte sana yakışır gibi senin için kirlilik var’ dedi. Dolayısıyla şöyle yazılmıştır: “ve E-lo-im Bilaam’a rast geldi”
Aynı şekilde, “bu arada sizinle (İbr. Karha) buluştum”, kasttettiği, “Her yönden sizi kirletmek için size gönderilen o üst manevi kötülük yılan”. Ve eğer Moşe’nin yukarıda ve aşağıda Yeoşua güçlenmiş olmasaydı, Yisrael bunun üstesinden gelemezdi.
Bu nedenle, Kutsal Olan, Mübarektir O, yıllarca ona karşı kin beslemekteydi. Bunun nedeni, anlaşmanın işaretinin tarafını bulunduğu yerden ayırmayı planlamasıydı. Ve bu nedenle yazılmıştır: “Hatırlıyorum (aynı zamanda ziyaret)” ( I Şemuel 15:2), Yani, (ilahi ziyaret) anısına, ki bu Malhut’tur, çünkü kutsal anlaşmanın sırrı bu kelimeye gizlenmiştir.
Gel ve gör, pasukta, “ve Şaul, Keni’ye dedi: (I Şemuel 15:6). Keni kimdir? O Yitro’dur. Sorar: Kim Yitro’nun çocuklarını Amalek’te yaşamaları için buraya yerleştirdi, onların meskenleri Yeriho’da olmak. Ve cevaplar: Yazılıdır ki “Ve Moşe’nin kayınpederi, Keni’nin çocukları, Yeuda Çölü’ne, Yeuda’nın çacuklarıyla, palmiye ağaçları şehrinden yükseldiler” ( Şofetim 1:16). Ve oradan çıktıklarında, Amalek bölgesinde yaşadılar ta ki Kral Şaul gelip Keni’yi Amalek’ten ayırdığı zamana kadar.
İsrailliler iyi ve kötü döngüsünden geçerler. Ne zaman büyük bir aydınlanma açığa çıkarmaya yaklaşsalar, bir günah oluştu. Sanki ellerinde kan olmadan ışığa yaklaşamıyorlar gibi. Bu Gül (Malhut) bizden çok fazla kan alıyor.
Koenler tarafından yapılan tüm korbanlar kesim ve kanla ilgiliydi. Kan dökülünce kandaki ruhu serbest bırakır. “כִּי הַדָּם, הוּא הַנָּפֶשׁ” (Devearim 12:20-29). Bu, Işık’a bağlantı yaratır. Kan, vücutta dolaşırken, ruhu taşır ve insanı canlı tutar. Bu, Malhut seviyesinde böyledir. Kan, sayısal değeri 44’tür. Bütün için de 1 eklendiğinde 45 yani אדם, “Adam” olur. Bu, aynı zamanda Zeir Anpin’de A-şem ismi için olan ” יוד-הא-ואו-הא”
kelime ile de aynı sayısal değere sahiptir. Buradan anlıyoruz ki, Işık’ın sonsuz ifşası için izlememiz gereken bir süreç vardır.
Acı çekmek de bunun bir parçasıdır. Yisrael Tarihi’ndeki en büyük üç günah, Adam ve Havva’nın günahı ki Şabat için 6 saat daha bekleyememişlerdi. Burada Halk 6 saat daha Moşe’nin gelmesini beklemediler ve üçüncüsü de, 12 casusun günahı. Hatırlayın, evimizin keyfini sürebilmemiz için önce ona sahip olmalı tüm ödemelerini gerçekleştirmeliyiz. Ancak ondan sonra oturup derin bir nefes alabiliriz.
Hayatınızda içinden geçtiğiniz her acıda, döktüğünüz her damla yaşta, A-şem’e kalbinizi açın ve diyin ki, “Şikayet etmiyorum, ödememi yapıyorum.”