.
İbranice Çeviri:
564. וַיִּקְבֹּר אֹתוֹ, מִי? אוֹתוֹ שֶׁכָּתוּב בּוֹ בְּדֶרֶךְ נִסְתָּר (שמות כד) וְאֶל מֹשֶׁה אָמַר, וְלֹא כָתוּב מִי הוּא. וַיִּקְרָא אֶל מֹשֶׁה, וְלֹא כָתוּב מִי הוּא. אַף כָּאן וַיִּקְבֹּר אֹתוֹ, וְלֹא כָתוּב מִי הוּא, אֶלָּא וַדַּאי מָקוֹם זֶה יָדוּעַ הוּא לַחֲבֵרִים. וְלָכֵן בְּאוֹתוֹ הַר לֹא שָׁלַט עָלָיו – רַק מֹשֶׁה לְבַדּוֹ, וְהוּא נִקְבַּר שָׁם. וּבִשְׁבִיל לְהוֹדִיעַ לְכָל הַדּוֹרוֹת הָאֲחֵרִים שֶׁל הָעוֹלָם שֶׁאוֹתָם מֵתֵי מִדְבָּר יָקוּמוּ, אוֹתוֹ הָרוֹעֶה שֶׁלָּהֶם הֻשְׁרָה בְתוֹכָם, לִהְיוֹת כֻּלָּם בְּהִתְעוֹרְרוּת הָעֲמִידָה לָעוֹלָם הַבָּא.
.
Devarim 34:6
וַיִּקְבֹּר אֹתוֹ בַגַּי בְּאֶרֶץ מוֹאָב, מוּל בֵּית פְּעוֹר; וְלֹא-יָדַע אִישׁ אֶת-קְבֻרָתוֹ, עַד הַיּוֹם הַזֶּה
[T-anrı] Onu Moav Ülkesi’ndeki ovada, Bet-Peor’un karşısında gömdü. [Moşe’nin] Mezarını bu güne kadar kimse bilmedi.
A-şem, Moşe’ye dünyayı terk etmesi sırasında özel bir özen gösterdi. Zoar’dan bildiğimiz gibi, Moşe Daat Sefirası seviyesindeydi. Bu Sefira, Hohma ve Bina Sefiraları normal yaşam sürecinin üstünde birleştiğinde ortaya çıkar. Moşe, Devarim 31:2’de liderliğini Yeoşua’ya devretmek için yaptığı hazırlıkta İsraillilere şunları söyler:
” Onlara [şöyle] dedi: “Ben bugün [tam] 120 yaşındayım. [Artık sizin önünüzde] Çıkıp gelemeyeceğim ve T-anrı bana ‘Bu Yarden’i geçmeyeceksin’ dedi.”
Dışarı çıkmak ve içeri girmek, A-şem ile konuşmak için fiziksel hayattan, manevi seviyelere yolculuk yapmak anlamına gelir. Hiç kimse A-şem’i görüp de yaşayamaz çünkü A-şem’i görmek için ruhsal bir varoluş durumunda olmak gerekir. Fiziksel beden, yedi Sefirot’un üstüne çıkma yeteneğimizi sınırlar ama Moşe bu yeteneğe sahipti.
Moşe vefat ettiğinde, fiziksel bir varoluşun ötesindeydi ve bu nedenle kimse onun için bir cenaze töreni yapamazdı. Moşe aslında hayattaydı ve Maşiah zamanında kendini bizlere gösterecek. Bir önceki yorumda açıkladığımız gibi yukarıdaki pasuktan “היום” (bugün) kelimesi Maşiah’ın geleceği gün için bir kod kelimedir. Bu pasuk ayrıca kimsenin Moşe’nin mezar yerini “bilmediğini” söyler. Tora geçmiş zaman kullanıyor, çünkü bize Moşe’yı gelecekde “bugün’de” “היום” “Maşiah günü”nde göreceğimizi söylemek istiyor.