Devarim 34:5
“ וַיָּמָת שָׁם מֹשֶׁה עֶבֶד-יְהוָה, בְּאֶרֶץ מוֹאָב–עַל-פִּי יְהוָה ”
“T-anrı’nın kulu Moşe, T-anrı’nın Sözü üzerine, orada, Moav Ülkesi’nde öldü.”
Devarim 34:7
“ וּמֹשֶׁה, בֶּן-מֵאָה וְעֶשְׂרִים שָׁנָה–בְּמֹתוֹ; לֹא-כָהֲתָה עֵינוֹ, וְלֹא-נָס לֵחֹה.”
“Moşe, öldüğünde 120 yaşındaydı; gözü keskinliğini kaybetmemiş, dinçliği [onu] terk etmemişti.”
İlk pasukta Moşe’nin “A-şem’in sözüne göre” öldüğünü söylüyor. Bir sonraki pasuk Moşe’nin sağlık durumunun iyi olduğunu söylüyor. Tora ve Zoar bize Moşe’nin mükemmel bir manevi ve fiziksel durumda olmasına rağmen, hala Yaratılışın büyük planının bir parçası olduğunu öğretiyor. Moşe, İsrailliler’in Ülkesi’ne girmek ve Son Kurtuluş’u getirmek istedi ancak T-anrı ona bu konuda izin vermedi.
Rabi Şimon da benzer bir durumdaydı ve T-anrı ondan istediği için bu dünyayı terk etti. Rabi Şimon, dünyadaki bütün yargıları kaldırabileceğini, ancak bunun için kendisine izin verilmediğini söyledi.
Moşe, Rabi Şimon’a manevi sistemin sırlarını öğreterek Son Kurtuluş’u sağlama çalışmalarına devam etti. Rabi Şimon, Zoar’a bizim için tüm sırları koydu, böylece hepimiz istersek, bu sürecin bir parçası olabiliriz.
Zoar’ı inceleyenlerin ölüm korkusu olmaz çünkü Moşe ve Rabi Şimon gibi biliyorlar ki bu dünyadaki yaşam, Işık olan manevi işi yapmakla ilgilidir. Geriye kalan her şey, geçici varoluş hali olan karanlık bir ‘dolgu’dur