Devarim 32:1
הַאֲזִינוּ הַשָּׁמַיִם, וַאֲדַבֵּרָה; וְתִשְׁמַע הָאָרֶץ, אִמְרֵי-פִי
“Kulak verin ey gökler – konuşacağım! Ve duysun yeryüzü ağzımın sözlerini!”
Bu pasuk, Moşe’nin dünyadan ayrılmadan önceki son sözlerini açar. Gökleri ve yeryüzünü, ağzından çıkacak olan sözleri dinlemeye ve duymaya çağırıyor. Moşe, dünyayı terk etmek üzere olduğunu biliyor ve bizim için kullanabileceğimiz manevi bir üst kapı oluşturuyor. Sefer Tora’da da bu bölüm bir kapı şeklindedir.
Zoar, bize Moşe’nin sözlerinin gizli kutsallığından bahsetmek için, Şarkıların Şarkısı’nın birçok pasuğundan alıntılar yapıyor. Rabi Akiva, Tora’nın yazılarının Kutsal olduğunu ve Şarkıların Şarkısının da Kutsalların Kutsalı olduğunu söyledi.
Şir Aşirim 5:2
“… פִּתְחִי-לִי אֲחֹתִי רַעְיָתִי יוֹנָתִי תַמָּתִי”
“Açıl bana, kızkardeşim, sevgilim, kumrum, mükemmelim…”
Zoar bize, Moşe’nın İsrail Halkı’nı günahları için azarlamasına ve gelecekleri hakkında uyarmasına rağmen, tüm sözlerinin dediği gibi, sevgiden geldiğini söyler;
Devarim 7:6
“Çünkü sen T-anrın A-şem’e vakfedilmiş halksın; T-anrın A-şem, toprağın üzerindeki tüm halkların içinden, Kendisine Özel halk olman için seni seçti.”
Rabi Şimon’un son gününün açıklaması, Zoar Aazinu’nun bir parçası olan İdra Zuta’dadır. Dünyayı terk etmeden önce, Rabi Şimon da yeryüzüne ve gökyüzüne Moşe’ya benzer bir şekilde çağrı yapar.