Bu Zoar bölümü Yitro Peraşası 39 ve 40’dandır ve Devarim 1:17 ile ilgilidir.
Devarım Peraşası’nı okuduğumuz Şabat’a, Tora’dan sonra okuduğumuz İşaya’dan gelen Aftara nedeniyle. “שבת־חזון” “Şabat Hazon” “Görme Şabatı”denir. İşaya halka davranışlarından dolayı azarlayan A-şem’in sözlerini getirir. A-şem’in yollarını terk eden insanları tanımlamak için sert sözler kullanır.
İşaya 1:4
ה֣וֹי ׀ גּ֣וֹי חֹטֵ֗א עַ֚ם כֶּ֣בֶד עָוֺ֔ן זֶ֣רַע מְרֵעִ֔ים בָּנִ֖ים מַשְׁחִיתִ֑ים עָזְב֣וּ אֶת־יְהוָ֗ה נִֽאֲצ֛וּ אֶת־קְד֥וֹשׁ יִשְׂרָאֵ֖ל נָזֹ֥רוּ אָחֽוֹר׃
“Ah günahkâr millet, kötülüklerle dolu insanlar, kötülük yapanların tohumu, yozlaşmışlıklarla uğraşan çocuklar; Y-Ke-V-Ke’yi terk ettiler, İsrail’in Kutsal A-şem’ini küçümsediler, sırtlarını döndüler.”
İşaya, ülkenin yollarını Sedom ve Gomora halkının yöntemleriyle karşılaştırır.
İşaya 1:11
לָמָּה־לִּ֤י רֹב־זִבְחֵיכֶם֙ יֹאמַ֣ר יְהוָ֔ה שָׂבַ֛עְתִּי עֹל֥וֹת אֵילִ֖ים וְחֵ֣לֶב מְרִיאִ֑ים וְדַ֨ם פָּרִ֧ים וּכְבָשִׂ֛ים וְעַתּוּדִ֖ים לֹ֥א חָפָֽצְתִּי׃
“Korbanlarınızın çokluğu ne için?” dedi Y-Ke-V-Ke. Yakılmış koç korbanları ve hayvanların yağları ile doluyum ve ben, öküzlerin, kuzuların ya da keçilerin kanıyla memnun olmuyorum”
“Sizler benim önüme geleceğiniz zaman, mahkemelerimi çiğnemeniz için, elinizde bunu kim istedi?”
A-şem Bizden Gerçekte ne istiyor?
İşaya 1:16,17
רַחֲצוּ֙ הִזַּכּ֔וּ הָסִ֛ירוּ רֹ֥עַ מַעַלְלֵיכֶ֖ם מִנֶּ֣גֶד עֵינָ֑י חִדְל֖וּ הָרֵֽעַ׃
לִמְד֥וּ הֵיטֵ֛ב דִּרְשׁ֥וּ מִשְׁפָּ֖ט אַשְּׁר֣וּ חָמ֑וֹץ שִׁפְט֣וּ יָת֔וֹם רִ֖יבוּ אַלְמָנָֽה׃
“Kendini yıka, temizle, yapmakta olduğun kötülüklerini gözlerimin önünden uzaklaştır, kötülük yapmayı kes;” “İyi öğren; adaleti ara, ezilenleri rahatlat, yetime değer ver, dulu savun. ”
Eğer birbirimize karşı iyi değilsek, o zaman ne kadar dua edersek edelim,
A-şem bizi görmezden gelecek ve bizi dinlemeyecek. Basit bir deyişle, A-şem dualarımızı ve korbanlarımızı böyle bir durumdayken istemiyor.
Bu kehanet bize tam olarak dua etmeye başlamadan önce yüreklerimizde ve eylemlerimizde saf kalmamız gerektiğini söyler, aksi halde dualarımız bize yargılar getirebilir. A-şem şunları önerir: “İyi öğren, adaleti ara” ve Moşe, dünyayı terk etmeden önce bu önemli prensipleri İsraillilere tekrar eder.
Devarim 1:17
לֹֽא־תַכִּ֨ירוּ פָנִ֜ים בַּמִּשְׁפָּ֗ט כַּקָּטֹ֤ן כַּגָּדֹל֙ תִּשְׁמָע֔וּן לֹ֤א תָג֙וּרוּ֙ מִפְּנֵי־אִ֔ישׁ כִּ֥י הַמִּשְׁפָּ֖ט לֵאלֹהִ֣ים ה֑וּא וְהַדָּבָר֙ אֲשֶׁ֣ר יִקְשֶׁ֣ה מִכֶּ֔ם תַּקְרִב֥וּן אֵלַ֖י וּשְׁמַעְתִּֽיו׃
“Yargıda [kimseye] ayrıcalık yapmayın, küçüğü büyüğü aynı şekilde dinleyin.
Kimseden çekinmeyin, çünkü yargı T-anrı’ya aittir. Size zor gelen [bir] dava [olduğunda] bana getirin ve dinleyeyim.”’
Adalet, ‘משפט’ merkez sütununun, Tiferet’in, yönüdür ve birbirimize dürüst olur ve kişisel çıkarımıza olacak gizli gündemlerimiz olmadan birbirimize davranarak başarabiliriz. Zoar, doğru yolu bulmamıza ve merkezi sütuna bağlanmamıza yardımcı olur.