Tikun 24 – 9

Rabi Elazar, Zoar’da sorar: “Sünnet herkes için eşit değere sahip midir?”

Yılan, ilk günahın sebebiydi. Sonuç olarak, Adam ve Havva’yı Işık’tan ayıran fiziksel bir deri oluştu. Sünnet, ışığın Malhut ile bağlantı noktası olan Yesod seviyesindeki derinin bir kısmını çıkararak bu günahı düzeltir. Bu sünnet derisi, Yılanın yaşadığı ve yemek yediği toprağa gömülür.

Zoar’ın Rabbi Elazar’ın sorusuna getirdiği açıklama bize üç tür bağlantı olduğunu öğretir. Kötüler, vasatlar ve (tsadikler) erdemliler.

Kötüler için, yani yalnızca bencil arzuları olan bir kişi için sünnet, sünnet derisini Yılan’a geri vererek yapılan basit bir düzeltmedir.

Yeşayau 65:25
“וְנָחָשׁ, עָפָר לַחְמוֹ”
“ve yılanın yemeği toz olacak”

Sünnetin kanı, olumsuzluk bakanı Sam-ael’in yiyeceğidir.

(İyi ve kötünün ortasında olan)Vasat, בנוני, (benoni) yani arzularını paylaşma eylemleriyle dengeleyen bir kişi için sünnet, sunağa kurban getirmek olarak kabul edilir. Işığın nimetlerinden yararlanır.

İyov 19:26 “וּמִבְּשָׂרִי, אֶחֱזֶה אֱלוֹהַּ” “Bedenimden T-anrı’yı göreceğim”
de söylendiği gibi, yalnızca eylemleri ve bilinci paylaşan dürüstler için sünnet, Y-Ke-V-Ke ile doğrudan bir bağlantıdır.

Et ve kan, ruhun ilk günahtan önce bizim için her zaman mevcut olan ışığı çekmek için kullandığı kaptır (araçtır).

Zeheriya 9:11
גַּם-אַתְּ בְּדַם-בְּרִיתֵךְ, שִׁלַּחְתִּי אֲסִירַיִךְ מִבּוֹר, אֵין מַיִם, בּוֹ
“Size gelince, antlaşmanızın (Sünnet) kanı sayesinde tutsaklarınızı su bulunmayan çukurdan çıkarıyorum.”

Sünnet, ışığa bağlanmamız ve onu kanalize etmemiz için bir açıklık yaratır. Bu olmadan ruh fiziksel bir bedene hapsolmuş bir tutsak gibidir. Ölümlülük Yılan tarafından getirilir ve sünnet derisinin çıkarılması ışığı “verimli olun ve çoğalın” sürecine getirir. Yaşam enerjisi ile dünyada devamlılık yaratır.