İbranice çeviri:
7. וּבֹא רְאֵה מַה כָּתוּב בָּרִאשׁוֹנָה, (שמות כה) מֵאֵת כָּל אִישׁ אֲשֶׁר יִדְּבֶנּוּ לִבּוֹ, לְהַכְלִיל אֶת כֻּלָּם, מִשּׁוּם שֶׁרָצָה הַקָּדוֹשׁ בָּרוּךְ הוּא לַעֲשׂוֹת אֶת מַעֲשֵׂה הַמִּשְׁכָּן מִכָּל הַצְּדָדִים, בְּמֹחַ וּקְלִפָּה. וּמִשּׁוּם שֶׁהָיוּ אוֹתָם עֵרֶב רַב עִמָּהֶם, נֶאֱמַר מֵאֵת כָּל אִישׁ אֲשֶׁר יִדְּבֶנּוּ לִבּוֹ, לְהַכְלִילָם בֵּין יִשְׂרָאֵל, שֶׁהֵם מֹחַ, וְכֻלָּם הִצְטַוּוּ.
8. אַחַר כָּךְ סָטָה כָּל מִין לְמִינוֹ, וּבָאוּ אוֹתָם עֵרֶב רַב וְעָשׂוּ אֶת הָעֵגֶל, וְסָטוּ אַחֲרֵיהֶם אוֹתָם שֶׁמֵּתוּ וְגָרְמוּ לְיִשְׂרָאֵל מָוֶת וְהֶרֶג. אָמַר הַקָּדוֹשׁ בָּרוּךְ הוּא, מִכָּאן וָהָלְאָה מַעֲשֵׂה הַמִּשְׁכָּן לֹא יִהְיֶה אֶלָּא רַק מִצִּדָּם שֶׁל יִשְׂרָאֵל לְבַדָּם. מִיָּד – וַיַּקְהֵל מֹשֶׁה אֶת כָּל עֲדַת יִשְׂרָאֵל וְגוֹ’. וְכָתוּב אַחֲרָיו, קְחוּ מֵאִתְּכֶם תְּרוּמָה לַה’. מֵאִתְּכֶם וַדַּאי, וְלֹא כָּרִאשׁוֹנָה שֶׁכָּתוּב מֵאֵת כָּל אִישׁ אֲשֶׁר יִדְּבֶנּוּ לִבּוֹ. וַיַּקְהֵל מֹשֶׁה וְגוֹ’, מֵאֵיזֶה מָקוֹם הִקְהִיל אוֹתָם? אֶלָּא מִשּׁוּם שֶׁהָיוּ אוֹתָם עֵרֶב רַב בֵּינֵיהֶם, הִצְטָרֵךְ מֹשֶׁה לְכַנְּסָם וּלְיַחֲדָם מִבֵּינֵיהֶם.
“Moşe, tüm Bene-Yisrael toplumunu bir araya getirdi ve onlara [şöyle] dedi: “Tanrı’nın, yapılmasını emrettiği şeyler şunlardır:” (Şemot 35:1)
Arizal, bizlere Moşe Rabenu’nun, Hohma’nın Yesod özelliği olduğunu söyler. Yisraelliler de aynı özelliğe sahiptiler ve Moşe Rabenu onları “biraraya getir”diğinde, onları köklerine geri döndürmek ve Altın Buzağı günahı nedeniyle kaybetmiş oldukları kutsallık kıvılcımlarını geri kazanmalarını istedi.
Moşe, Yisraellilere Şabat’ı koruma “mitsvasını” aktarır çünkü bu, Bina Sefirasının Işığını ifşa eder.
“Tanrı yedinci günü mübarek kıldı ve onu kutsal ilan etti; çünkü Tanrı, yapmak üzere yaratmış olduğu tüm işini, bu günde bırakmıştı..” ( Bereşit 2:3 )
Şabat, A-şem’in dünyayı yaratıp bizim elimize teslim etmesinden önce “yapmak üzere yaratmış olduğu” sözleriyle kutsal olmak üzere kutsanmış ve mübarek kılınmıştı.
Altı gün, Tikun sürecinin ve çalışmanın yönüdür. İlk Şabat’tan önce, bu daha mevcut değildi. Şabat’ı koruduğumuz zaman, Tikun sürecimizde dinlenmiş olur ve A-şem’in Şabat günü vermiş olduğu berahalara bağlanma fırsatına sahip oluruz.
Şabat’ı korumanın değişik seviyeleri vardır ve en önemlisi yeni bir işe başlamamak, yeni bir şey satın almamak ve ateş yakmamaktır. Yeni şeylere başlamak, üretmek bunlar Tikun sürecini aktive eder ve bizleri Şabat kutsamalarından yoksun bırakır. Ateş, cisimlerin fiziksel durumlarını bir halden başka bir hale dönüştürme gücüne sahiptir. Ateş, nasıl kullanılacağına dair kesin bir planla Şabat öncesinden hazır edilmemişse, o zaman yeni bir ateş yaratılmamalıdır.
Şabat’ı korumanın bir diğer önemli yönü de tartışmalardan kaçınmak ve hepsinden öte öfkeden kaçınmaktır. Bu, bedeni ve ruhu ateşe vermek gibidir. Bedende ve ruhda olumsuz bir değişim yaratır. Şabat berahalarına Bina Sefirası düzeyinde bağlanmak için Tora dinlemeli ve Zoar’ı çalışmalıyız.
Moşe Rabenu, Şabat mitsvasını Yisrailliler’e hatırlattıktan sonra, onlardan Mişkan için katkıda bulunmalarını istedi. Bu, onlara A-şem’in dünyaya getirdiği Kutsallık ile bağlantı kurmaları için başka bir fırsat daha verecekti.
Işık kanallarına katkıda bulunmak ve desteklemek hayatlarımızdaki Işık kanallarını açar ve hayatımıza ışık getirir. Moşe, insanları bir yerde biraraya getirerek ‘birleştirmedi’, onları tekrar kaybettikleri Işığa bağladı.
Buradan kendimize çıkarabileceğimiz ders, Işık yolunda başarısız olsak ve Tikun’umuzu zorlaştırsak bile, destek ve yenilenme için her zaman ışığa geri dönebiliriz.