İbranice çeviri:
2. מָה הַנָּחָשׁ הָרָע אוֹרֵב עַל פָּרָשַׁת דְּרָכִים, אַף כָּאן גַּם עֲמָלֵק נָחָשׁ רָע הָיָה לְיִשְׂרָאֵל, שֶׁאָרַב לָהֶם עַל פָּרָשַׁת דְּרָכִים, שֶׁכָּתוּב (שמואל-א טו) אֲשֶׁר שָׂם לוֹ בַּדֶּרֶךְ בַּעֲלֹתוֹ מִמִּצְרָיִם. אוֹרֵב הָיָה לוֹ לְמַעְלָה לְטַמֵּא אֶת הַמִּקְדָּשׁ, וְאוֹרֵב הָיָה לְמַטָּה לְטַמֵּא אֶת יִשְׂרָאֵל. מִנַּיִן לָנוּ? שֶׁכָּתוּב (דברים כה) אֲשֶׁר קָרְךָ בַּדֶּרֶךְ. כָּתוּב כָּאן אֲשֶׁר קָרְךָ, וְכָתוּב שָׁם (שם כג) כִּי יִהְיֶה בְךָ אִישׁ אֲשֶׁר לֹא טָהוֹר מִקְּרֵה לָיְלָה.
3. וְעַל זֶה כָּתוּב בְּבִלְעָם, (במדבר כג) וַיִּקָּר אֱלֹהִים אֶל בִּלְעָם. וַיִּקָּר – לְשׁוֹן טֻמְאָה נָקַט. וְאִם תֹּאמַר, הֲרֵי כָּתוּב אֱלֹהִים, אֶלָּא הַקָּדוֹשׁ בָּרוּךְ הוּא הִזְמִין לוֹ אוֹתוֹ מָקוֹם שֶׁל טֻמְאָה לְהִטָּמֵא בּוֹ בְּאוֹתָהּ דַּרְגָּה שֶׁהוּא נִדְבַּק לְהִטָּמֵא בָּהּ. מֶה עָשָׂה בִּלְעָם? הוּא חָשַׁב בְּאוֹתָם קָרְבָּנוֹת לַעֲלוֹת לְמַעְלָה. מִיָּד הִזְמִין לוֹ הַקָּדוֹשׁ בָּרוּךְ הוּא אוֹתוֹ מָקוֹם. אָמַר לוֹ, הִנֵּה טֻמְאָה אֵלֶיךָ כְּמוֹ שֶׁרָאוּי לְךָ. וְעַל זֶה וַיִּקָּר אֱלֹהִים אֶל בִּלְעָם.
“Moşe, tüm Bene-Yisrael toplumunu bir araya getirdi…” (Şemot 35:1). Rabi Hiya Zoar çalışmasını açar, “ve Şaul, Keni’ye dedi: Git, yola çık…” (I Şemuel 15:6). Gel ve gör, Amalek hakkında ne yazılıdır, “Amalek’in Yisrael’e yaptıklarını hatırlıyorum…”(a.g.e 2), ama Kutsal Olan Mübarektir O, tüm diğer ulusların Yisrael’e karşı yürüttükleri savaşları hatırladı. Neden özellikle bu savaştan bahsediyor? Çünkü, O’nun önünde Amalek tarafından gerçekleştirilen savaştan daha zor bir savaş yoktu. AÇIKLAR, ancak tabii ki de, Amalek’in gerçekleştirdiği bu savaş, her yöndeydi ; yukarıda üstte ve aşağıda altta, çünkü o zamanda kötü yılan üstte yukarıda ve aşağıda altta bu DÜNYADA güçlenmişti!
Yol kenarlarında pusuda gizlenen kötü bir yılan gibi, Amalek de Yisrael’in önünde, onları yol kenarlarında pusuda beklemek için gizlenen kötü bir yılandı: yazılı olduğu gibi: “ Mısır’dan geldiğinde, onu yolda nasıl beklediğini (I Şemuel 15:2). Ve Tapınağı kirletmek için yukarıda pusuda gizlendi, BU MALHUTTUR ve aşağıda Yisrael’i kirletmek için pusuda gizlendi. Bunu nereden biliyoruz? Şu pasuktan, ” Yolda aniden karşına çıkmış” (Devarim 25:18). Burada şu yazılıdır: “seninle nasıl karşılaştı(İbr. karha) yolunda,” ve orada: ” Sende gece vakası nedeniyle saf olmayan bir adam olduğu takdirde, [bu kişi] kampın dışına çıkmalı, [arınana kadar] kampın içine girmemelidir. (İbr. mikre)” (Devarim 23:11). İKİ PASUKTA DA KELİMELER SAF OLMAMAKLA İLGİLİDİR.
Zoar açıklar, Tora her “Halk”tan bahsettiğinde karışık topluluktan yani Erev Rav’dan bahsetmektedir. Ki Tisa Peraşası’nda “…Aaron’un çevresine toplanan halk, Ona…”
וַיִּקָּהֵל הָעָם עַל-אַהֲרֹן, וַיֹּאמְרוּ אֵלָיו קוּם עֲשֵׂה-לָנוּ אֱלֹהִים אֲשֶׁר יֵלְכוּ לְפָנֵינוּ”,
(Şemot 32:1) “Kalk; bize önümüzde gidecek bir yol gösterici yap” dediler. “Çünkü şu Moşe – bizi Mısır’dan çıkaran kişi – ona ne olduğunu bilmiyoruz.” dediler. Bu Altın Buzağı günahının başlangıcıydı.
Üç bölüm sonra, Vayakel Peraşa’sının başında Tora temizleme sürecine başlamak için aynı kelimeyi kullanmaktadır. “וַיַּקְהֵל” “Vayakel” kelimesi “Vayikael” ile aynı harflere ve sayısal değere sahiptir. “151”. Bu da “Mikve” מקוה”kelimesi ile aynı sayısal değerdedir yani manevi temizlik sürecine ait ritüel havuzla.
Bizler paradokslarla doldu bir dünyada yaşıyoruz. İyinin ve kötünün aynı anda varolduğu. “ויקהל” kelimesi en yüksek manevi negatifliği, putperestliği çekmek için kullanılırken aynı zamanda Şabat’ın gücü için de kullanılır. Şabat Mitsvası, Moşe’nin Yisrailoğullarını biraraya getirdiği bir sonraki pasukta hemen anlatılmaktadır.