Tikun #5 – Devamı

Atamız Avraam Sefer Yetsira “Oluşum Kitabı”nda İbranice harflerden “Taşlar” olarak bahsetmektedir çünkü harfler evrenin yapı taşlarıdırlar.
Teilim 118: 22, “İnşaatçıların hor gördüğü taş temel taşı oldu”

Yukarıdaki pasuktaki taş, Holam א̇ ile Alef harfidir ve Zeir Anpin olan merkez sütunu ו (Vav) çevreleyen üst Keter’i ima eder.
Holam ayrıca ו̇ olarak da yazılabilir, bu da merkezi sütunun Holam tarafından temsil edildiği gibi üst seviyelere bağlantısını ifade eder.
Bu taş – harf, insan tarafından değil, üstsel maneviyat tarafından şekillendirildi.

Teilim 118: 23 pasuğunda şöyle yazılıdır: “Bu, Y-Ke-V-Ke’nin işidir gözlerimizde mükemmel görünüyor”

“מֵאֵת יְהוָה, הָיְתָה זֹּאת” İbranice pasuğundan açıklanan daha derin sır; א’den ת’ye Y-Ke-V-Ke, Malhut’u (זֹּאת) varoluşa (הָיְתָה) getirdi.

İbranice harfler gizli seviyelerden şekillendirildi, kesilip çıkarıldı. Onlar, her seviyeden baş meleklerin ve meleklerin konuşmalarıdır. Üstte olanlar ve altta olanlar tarafından kullanılırlar. Malhut’ta ortaya çıkan sestir.

Açıklama; Harflerin kökeni Keter ötesinde gizlidir, A-şem’in “Olsun…” dediği zaman yaratma sürecinde kullanılmışlardır.

Keter’den gelen düşünceler zihinde belirdiğinde harf şeklinde şekil alırlar ve Keter’den Malhut’a olan evrim süreciyle ses, Zeir Anpin olan kalpte şekillenir ve Malhut’un özelliği olan ağızdan ses olarak çıkarlar.

Gökyüzündeki gezegenleri yaratan harfler בגדכפרת gezegenlerin hareket döngüsüne göre, gezegenlerden farklı zamanlarda çekilen ışıkların bilgisini (Daat) aşağı çekerler.