İbranice çeviri:
5. רַבִּי אֶלְעָזָר פָּתַח, (שם א) וַיְהִי הַיּוֹם וַיָּבֹאוּ בְּנֵי הָאֱלֹהִים לְהִתְיַצֵּב עַל ה’ וַיָּבוֹא גַם הַשָּׂטָן בְּתוֹכָם. וַיְהִי הַיּוֹם – זֶה רֹאשׁ הַשָּׁנָה שֶׁהַקָּדוֹשׁ בָּרוּךְ הוּא עוֹמֵד לָדוּן אֶת הָעוֹלָם, כְּמוֹ זֶה, וַיְהִי הַיּוֹם וַיָּבֹא שָׁמָּה. אוֹתוֹ יוֹם הָיָה יוֹם טוֹב שֶׁל רֹאשׁ הַשָּׁנָה.
6. וַיָּבֹאוּ בְּנֵי הָאֱלֹהִים – אֵלּוּ מְמֻנִּים גְּדוֹלִים שְׁלוּחִים בָּעוֹלָם, לְהַשְׁגִּיחַ בְּמַעֲשֵׂי בְּנֵי הָאָדָם. לְהִתְיַצֵּב עַל ה’ – כְּמוֹ שֶׁנֶּאֱמַר (מלכים-א כב) וְכָל צְבָא הַשָּׁמַיִם עֹמֵד עָלָיו מִימִינוֹ וּמִשְּׂמֹאלוֹ. אֲבָל לְהִתְיַצֵּב עַל ה’, בְּפָסוּק זֶה מָצָאנוּ אַהֲבַת הַקָּדוֹשׁ בָּרוּךְ הוּא עַל יִשְׂרָאֵל, מִשּׁוּם שֶׁהַשְּׁלוּחִים הַלָּלוּ, שֶׁמְּמֻנִּים לְהַשְׁגִּיחַ עַל מַעֲשֵׂי בְּנֵי הָאָדָם, הוֹלְכִים וּמְשׁוֹטְטִים וְלוֹקְחִים אֶת כָּל אוֹתָם הַמַּעֲשִׂים, וּבַיּוֹם שֶׁבָּא הַדִּין לַעֲמֹד לָדוּן הָעוֹלָם, נַעֲשִׂים קָטֵגוֹרִים לַעֲמֹד עַל בְּנֵי אָדָם. וּבֹא רְאֵה, מִכָּל הָעַמִּים שֶׁבָּעוֹלָם לֹא עוֹמְדִים לְהַשְׁגִּיחַ בְּמַעֲשֵׂיהֶם רַק עַל יִשְׂרָאֵל לְבַדָּם, מִשּׁוּם שֶׁאֵלֶּה בָּנִים שֶׁל הַקָּדוֹשׁ בָּרוּךְ הוּא.
Rabi Yeuda, tabii ki de KUTSAL OLAN MÜBAREKTİR O HERŞEYİ GÖRÜR dedi. Ancak şöyle yazılıdır. “Ve kemiğine ve etine dokun.”(İyov 2:5), ve “beni sebepsiz yere onu yok etmek için ona karşı hareket ettirdin. ” (İyov 2:3). Bu bizlere, diğer tarafa (Satan’a) dünyevi konular hakkında suçlama yapma ve ellerine verilme konusunda izin verildiğini gösterir. Tüm bunlar, Kutsal Olan’ın önünde gizli olarak kalmak içindir ve bunları ARAŞTIRMAYA ve takip etmeye iznin yoktur çünkü bunlar KUTSAL OLAN’ın yasalarıdır. İnsanların bunları belirlemek konusunda izinleri yoktur sadece gerçekten Tsadik olanlar ki Tora’nın sırlarını bilen ve Tora’daki bu gizli şeyleri bilmek için bilgelik yolunda gidenler hariç. Bu , (Teilim 89:16), “Ne mutludur teruayı (şofar sesi) bilen halk, A-şem, çehrenin ışığında yürüyorlar.”ın anlamıdır. Bunun da anlamı, A-şem’in yollarını bilirler ve her ne kadar istese bunu kendi de yapabileceği gibi, O’nun iyi ve kötüyü mesaj taşıyanları aracılığıyla getirdiğini bilirler. Bu nedenle pasukta,
“Paro’ya git” demektedir, Kutsal Olan, Mübarektir O, Paro’nun Yisrael Oğullarının gitmesine izin vermesini istemişti her ne kadar A-şem, Yisrael Oğulları’nı kendisi de Paro’nun isteğinin aksine kendisi çıkarabilirdiyse de.
Peraşalarımızdan Vaera ve Bo, 10 Bela ile bağlantılı peraşalardır. Vaera ilk yedi belayı ve Bo’da son üç belayı kapsar. En önemli sorular, Neden 10 Bela var ve neden A-şem Paro’nun Kalbini katılaştırdı?
İlk önce şunu hatırlayalım, Yaakov ölümünden önce Yosef ile tekrar bağ kurabilmişti bu Sefiralardan Avraam, Yitshak ve Yaakov’a karşı gelen Hesed, Gevura ve Tiferet’in Yosef yani Yesod ile bağlantı kurmuş olması anlamına gelmekteydi. Yani artık enerji dışarıya gelmeye Malhut’a akmaya hazır halde, Malhut’un üstündeki Yesod sefirasında.
Vaera’nın ilk pasuğu Işık’ın bu dünyada gücünün daha da fazlasını göstermek üzere olan arzusunu ifşa etmekteydi. “Avraam’a, Yitshak’a ve Yaakov’a ‘Her-Şeye-Kadir T-anrı’ (E-l Şa-day) olarak göründüm; fakat onların Beni İsmim A-şem ile tanımalarına fırsat vermedim.” (Şemot 6:3)
Görüyoruz ki, A-şem, Moşe’yi Işık’ın daha üst bir ifşası için hazırlamakta ve Moşe’den halkı yeni kuvvetlere bağlanmak üzere hazırlamasını istemekte: Şemot:6:7 “Sizi Kendim’e Halk olarak alacağım ve size T-anrı olacağım. Böylece Benim, sizi Mısır’ın yükü altından çıkaran T-anrınız A-şem olduğumu bileceksiniz.”
A-şem, Avraam’a, Yitshak’a ve Yaakov’a vermiş olduğu sözünü yerine getirmek istedi ve bunın için de süreç artık başlamalıydı. Yosef, Yesod sefirasını inşa ettikten sonra, A-şem’in tıpkı bir elektrik devresi gibi tam bir devre oluşması için bu Işık kaynağını tüketecek, onu kullancak ve sonra da kaynağına geri döndürecek tüketicilere ihtiyacı vardı.
Tüketici olmadan bir enerji potansiyel olarak orada tüketilmeyi bekler ama kulanılmadığı sürece o enerji hiç bir iş yapmış olmaz. A-şem’in bu amacın yerine getirilmesi için Bene Yisrael’e ihtiyacı vardı ve birçok yönden de Bene Yisrael’in bunu kabul etmekten başka çaresi yoktu.
İşte bu, Paro’ya verilen emrin nedenidir (Halkımı bırak ki bana ibadet edebilsinler)