Bu Zoar parçası Mişpatim Peraşası 545-546’dandır.

Devarim 16:16
שָׁלוֹשׁ פְּעָמִים בַּשָּׁנָה יֵרָאֶה כָל-זְכוּרְךָ אֶת-פְּנֵי יְהוָה אֱלֹהֶיךָ
“Yılda üç kez tüm erkeklerin, [T-anrı’nın] seçeceği yerde T-anrın A-şem’in Huzuru’nda görünmelidir:”

T-anrı bizden, T-anrı’nın önünde görünmemizi ve Kutsal Tapınakta görülmemizi ister. Bu ilke, Tora’da, Şemot 34:23 ve Şemot 23:17’de iki yerde daha görünür. Bu gerçek, ona büyük bir anlam kazandırıyor.

Kutsal Tapınağı görmeye gitme eylemine “עליה” “Aliya” denir, ve bu “yükselme” anlamına gelir. Kutsal’ı görmek bir yükselme eylemidir. “Aliya”, bir kişinin Tora okunmasına çağrıldığında da yaptığı eylemin adıdır. Tora, genellikle sinagogda yüksek bir noktada Teva’ya yerleştirilir ve bu Tora’nın bize manevi bir yükseliş getirdiğini anlamamıza yardımcı olur.

Kutsal’ı görmek önemli bir bağlantıdır ve emir bizden Pesah, Sukot ve Şavuot bayramlarında A-şem’in huzuruna gelmemizi ister. Bu bayramlar, Hayat Ağacı’nın üç sütununu temsil eder ve onunla tam bağlantı kurmamıza yardımcı olurlar.

Yeruşalayim’de artık Kutsal Tapınağa sahip değiliz. Biri gümüş kubbe, diğeri de altın kubbeli iki cami şu anda orada. Gümüş, sağın özelliğidir, altın ise solun özelliğidir. Sağı ve solu bloke ediyorlar ama biz Yesod ve orta kolonun kanalı olan batı duvarı ile kalıyoruz. Zamanı gelince Tapınak dağları açılacak ve üstündeki negatiflikleri yutacak ve üçüncü Kutsal Tapınağa saf bir yer açacak.

Bu zamana yakın olduğumuz için, olumsuz taraf sonsuza kadar yutulmadan önce olabildiğince denemek ve elde etmek için tam gücüyle yükseliyor. Son galibiyete kadar sadece Kutsallığı aramalı ve görmeliyiz. Elimizde Toramız ve onu bize açıklamakta yardımcı olan Zoar’ımız var.  Zoar’ı gözle taramak bir yükselme sürecidir ve ne kadar çok yaparsanız, kendinizi o kadar iyi temizler ve yükseltirsiniz. En önemlisi Kutsal’ı görmeye geldiğimizde saf olmaktır. Fiziksel ve ruhsal saflık önemlidir, aksi takdirde göz bağlantısı kusurlu olur ve nerdeyse tüm yararı boşa gider.

Bunu Yeşayau 1:12’de okuruz :
כִּי תָבֹאוּ, לֵרָאוֹת פָּנָי–מִי-בִקֵּשׁ זֹאת מִיֶּדְכֶם, רְמֹס חֲצֵרָי

“Önümde görünmeye geldiğinde, avlularımı ezmek için [Kalplerin artık benimle olmadığında] kim istedi?”

T-anrı bize iyi ve gönülden paylaşmıyorsak gelmemenin daha iyi olacağını söylüyor.