Daily Zohar 1521

İbranice çeviri:

Zoar, Naso Peraşası’nda, Rabi Şimon’un öğrencileriyle paylaşmış olduğu özel bir çalışma olan İdra Raba’yı buluyoruz. İdra Raba, Atsilut dünyasının sırlarını ve yaratılış sürecinin nasıl başladığını ortaya koyar. Kabalistler yüksek seviyeleri nedeniyle, Şavuot gecesinde tüm İdra Raba’yı okurlar. Birçoğu Idra Zuta’yı da bu okumalarına eklerler.

İdra Raba’nın başında, Rabi Şimon’un oturduğunu ve ağladığını okuruz. Zoar’da bize Rabi Şimon’un ağlamaları hakkında bilgi veren birçok yer vardır. Rabi Şimon bir Tana idi. (doğayı kontrol edebilen ve insanları ölümden diriltebilen manevi bir liderdi).

O zaman, Rabi Şimon, Zoar’da neden bu kadar çok ağlıyor?

Ağlamak en yüksek ruhsal bağlantılardan biridir. Saf ışığın bulunduğu Hohma seviyesi ile ilgilidir. Doğrudan Hohma Işığına bağlanmak, yani kısıtlama veya Hasadim’in(merhamet) yönü olmadan, bağlantıyı negatife döndürebilir. Hohma en yüksek Işık seviyesine sahiptir ve tamamen Işıksız durumda olan Malhut’un bunu elde etmek için çok güçlü bir arzusu vardır.

İlk kaba giren Hohma Işığı, kabı kırdı ve geriye izlenimini ve tekrar sınırlı bir şekilde ona sahip alma arzusunu bıraktı.

Bir kişi Yaratıcının Işığına bağlanma sürecinde ağladığında Hohma seviyesine ulaşabilir. Bu yüzden gözyaşı kapılarının asla kapalı olmadığı söylenmiştir. Pek çok insan dualarında ağlayabilir, ancak çoğu durumda fiziksel bir acı ya da sahip olmak istedikleri eksik olan bir şey yüzünden ağlarlar. Çok az kişi ruhani perdeleri gözyaşlarıyla kırabilirler. Bencil, kişisel nedenlerle dolu ruhsal gözyaşları, Malhut’a ağırlık yaratırlar ve kabı doldurabilecek berahalar ve ışık için üst geçitleri açmak amacıyla yükselemezler.

Daha yüksek seviyelere ulaşmanın ve bizim için iyi olan her şeyi kendimize çekmenin bir yolu var. Bu Naso Peraşası’nda anlatılmış ve Rabi Şimon ve öğrencileri tarafından İdra Raba’da gösterilmiştir.